Verbum

эзатэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Тайны, зразумелы толькі для азнаёмленых; проціл. экзатэрычны. Эзатэрычнае значэнне абраду.

[Ад грэч. esōterikos — унутраны.]

эзафагаско́п, ‑а, м.

Трубка з аптычнымі і асвятляльнымі сістэмамі, якая выкарыстоўваецца ў медыцынскай практыцы для даследавання стрававода.

[Грэч. oisophágos — стрававод і skopéō — гляджу.]

эзафагі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі стрававода.

[Грэч. oisophágos — стрававод.]

эзо́паўскі, ‑ая, ‑ае.

Багаты алегорыямі, намёкамі з мэтай скрыць прамы сэнс выказвання. Эзопаўскі стыль. Эзопаўская мова.

[Ад імя старажытнагрэчаскага байкапісца Эзопа.]