эзафагіт, ‑у, М ‑гіце, м.
Спец. Запаленне слізістай абалонкі стрававода.
[Грэч. oisophágos — стрававод.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)