э́рэ, нескл., н.

У скандынаўскіх краінах — дробная разменная манета, сотая частка кроны.

[Дацк. øre, нарв. øre, швед. öre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)