Verbum

ссыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да ссылаць.

ссыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да саслаць.

ссы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ссылаць — саслаць. Ссылка на катаржныя работы. // Вымушанае знаходжанне на пасяленні.

2. Месца, куды сасланы хто‑н. Праз сібірскую ссылку, Выгнанні, Разліў Ён [Ленін] дарогай сваёй Нас павёў у паходы. Прыходзька.

ссыльнака́таржны, ‑ага, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — чалавек, сасланы на катаргу.

ссыльнапаліты́чны, ‑ага, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — чалавек, які знаходзіўся ў ссылцы па палітычнай справе.

ссыльнапасяле́нец, ‑нца, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — чалавек, які адбыў зняволенне і знаходзіцца на пасяленні ў аддаленых месцах.

ссы́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў ссылцы. Ссыльнае насельніцтва. □ [Рыгор Васільевіч:] — Спытаў у стрэчнага селяніна, дзе жыве ссыльны Ульянаў. П. Ткачоў. / у знач. наз. ссы́льны, ‑ага, м.; ссы́льная, ‑ай, ж. З Краснаярска адыходзіў параход, Штурхаўся, спяшаўся з клункамі народ. І з усмешкай з’едлівай жандар Ссыльным шчасця і дабра жадаў. Шушкевіч.

ссыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ссыпа́ць — ссы́паць.

ссы́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ссы́паць.

ссыпа́цца, ‑а́ецца; незак.

Зал. да ссыпа́ць.