мяў, выкл.
Ужываецца гукапераймальна для абазначэння крыку катоў.
мя́ўканне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. мяўкаць; гукі гэтага дзеяння.
мя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Крычаць (пра катоў). Кот, які да гэтага мяўкаў, супакойваецца і смачна есць. Крапіва.
мя́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да мяўкаць.