Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

мед...

Першая састаўная частка складанаскарочаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «медыцынскі», напрыклад: медрабатнік, медсястра.

меда... (гл. мёда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «мёда»..., калі націск падае на першы склад другой часткі слова, напрыклад: медазбор, меданосны, медагонка.

медава́р, ‑а, м.

Той, хто займаецца мёдаварэннем.

медава́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мёдаварэння.

медава́рня, ‑і, ж.

Памяшканне, дзе вараць мёд (у 2 знач.).

медаву́ха, ‑і, ДМ ‑вусе, ж.

Разм. Хмельны напітак з мёду. Гаспадар наліваў у шклянку то самагонкі, моцнай, як агонь, то медавухі, то віна. Сабаленка.

медагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Медыцынскі агляд. Прайсці медагляд.

медаго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Машына для выдалення мёду з сотаў.

медае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Лясная паўднёвая птушка атрада вераб’іных, якая корміцца звычайна нектарам кветак.

медазбо́р, ‑у, м.

1. Збор пчоламі нектару з кветак. // Час такога збору.

2. Мёд, сабраны пчоламі. Магілёўшчына да вайны славілася сваімі высокімі медазборамі. «Звязда».