Verbum

лу́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Тое, што і палуда.

лу́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нудзіць.

2. у знач. прым. Пакрыты палудай. Луджаны самавар.

луджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лудзіць.

лудзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да луджэння. Лудзільная справа.

лудзі́льшчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца луджэннем.

лудзі́цца, лудзіцца; незак.

Зал. да лудзіць.

лудзі́ць, луджу, лудзіш, лудзіць; незак., што.

Пакрываць палудай. Лудзіць пасуду.