Verbum

балбату́ха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.

Разм. Жан. да балбатун.

балбату́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Ласк. да балбатуха.

балва́н, ‑а, м.

1. Вылепленая або высечаная з якога‑н. матэрыялу фігура чалавека. Насупраць ганка стаяў вылеплены Мсціславам снегавы балван. Караткевіч.

2. Лаянк. Дурань. І раптам Валодзю нясцерпна захацелася прымусіць гэтых балваноў выцягнуцца перад ім. Новікаў.

балва́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спец. Металічны злітак грубай формы для якога‑н. вырабу. Стальная балванка.

балга́рка,

гл. балгары.

балга́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Балгарыі, балгараў. // Які знаходзіцца ў Балгарыі. Балгарская Акадэмія навук. // Выраблены ў Балгарыі. Балгарскія сувеніры.

балга́ры, ‑аў; адз. балгарын, ‑а, м.; балгарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. балгаркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Балгарыі.

балга́рын,

гл. балгары.

балдахі́н, ‑а, м.

Заслона пераважна з каштоўнай тканіны на слупках над ложкам, катафалкам, насілкамі і пад. Спальня караля. Вялізны ўпрыгожаны ложак пад балдахінам. В. Вольскі.

[Іт. baldacchino.]

балдахі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да балдахіна.