Verbum

барвава́ты, ‑ая, ‑ае.

З барвовым адценнем. Не стаў я падглядваць за прыватным Жыццём незнаёмых птушак, Бо ў небе ўспыхнула шмат барваватых з жоўтым адценнем стужак. Панчанка.

барвава́ць, барвуе; незак.

Надаваць барвовы колер чаму‑н.

барваве́ць, ‑вавее і барво́вець, ‑вовее; незак.

1. Чырванець, займацца чырванню. Там, за лесам, неспакойна барвавела неба. Лупсякоў. Макухаў твар барвавее, у вачах злосць. Асіпенка.

2. Вылучацца сваім барвовым колерам, віднецца. Ты бачыш? — Сягоння на ўсходзе Без ліку сцягі барвавеюць. Панчанка.

барве́нак, ‑нку, м.

Шматгадовая вечназялёная травяністая расліна сямейства кутравых.

барве́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да барвенку. Барвенкавы ліст.

барве́ць, ‑вее; незак.

Тое, што і барвавець (у 2 знач.). Грывы канчаліся трохі наводдаль, а за імі.. барвелі ў густой зелені плямы ўжо чырвоных асінак. Караткевіч.

барві́сты, ‑ая, ‑ае.

З моцнай барвовай афарбоўкай. Я з ім падружыў на вячэрніх прывалах, Калі пры агні, у лясочку барвістым, Мне лыжку давалі і хлеба кавалак. Лужанін.

барво́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць барвовага; барвовае адценне. Крамлёўскіх зор агністая барвовасць Усю зямную абдымае шыр. Астрэйка.

барво́вець,

гл. барвавець.

барво́віцца, ‑віцца; незак.

Тое, што і барвавець. На ўсходзе барвовілася неба.