Verbum

ме́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вырабу або рамонту рэчаў з медзі і з іншых каляровых металаў.

2. у знач. наз. ме́дніцкая, ‑ай, ж. Майстэрня па рамонту або вырабу такіх рэчаў.

ме́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены з медзі. Уліта Антонаўна падала на стол стары медны самавар і талерку, напоўненую свежым бурштынавым мёдам. Шамякін.

2. Які мае адносіны да медзі; звязаны з апрацоўкай медзі. Меднае ліццё. // У склад якога ўваходзіць медзь. Медная ру да.

3. Які характарызуецца паяўленнем прылад працы, зброі і ўпрыгожанняў з медзі. Медны век.

4. Уласцівы медзі; такі, як у медзі.

5. Падобны колерам на медзь; чырвона-жоўты. Спадае медны ліст каштанаў На жоўты стоптаны мурог. Танк.

•••

Медны лоб гл. лоб.

Прайсці (праз) агонь, ваду і медныя трубы гл. прайсці.

медперсана́л, ‑у, м.

Медыцынскі персанал.

медпу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.

Пункт медыцынскай дапамогі.

медрабо́тнік, ‑а, м.

Медыцынскі работнік.

медсанба́т, ‑а, М ‑баце, м.

Медыка-санітарны батальён. Тут быў паходны медсанбат — Яго хаваў густы бярэзнік Ад лязгу гусеніц жалезных, Ад грому дальніх кананад. Гаўрусёў.

медсанба́тавец, ‑таўца, м.

Разм. Супрацоўнік медсанбата.

медсястра́, ‑ы, ж.

Медыцынская сястра.

меду́за, ‑ы, ж.

Марская жывёліна са студзяністым целам і шчупальцамі.

[Грэч. Medusa.]

медуні́ца, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства бурачнікавых з дробнымі пахучымі кветкамі. І ўслед за падбелам дружна рынуліся з зямлі чубаткі, за імі — сінія і белыя пралескі, сон, ружовыя медуніцы, над якімі ціхенька і асцярожна загудзелі першыя чмялі. Хомчанка.