Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

бактэрыяскапі́я, ‑і, ж.

Метад даследавання бактэрый пры дапамозе мікраскопа.

[Ад слова бактэрыя і грэч. skopéō — гляджу.]

бактэрыяўло́ўнік, ‑а, м.

Прыбор для ўлоўлівання мікраарганізмаў з мэтай вызначэння ступені і характару бактэрыяльнага забруджання паветра ў лячэбных, жылых і вытворчых памяшканнях.

бактэрыяфа́г, ‑у, м.

Прыроднае рэчыва, здольнае разбураць і паглынаць мікраарганізмы (пераважна бактэрыі).

[Ад слова бактэрыя і грэч. phagos — пажыральнік.]

бактэрыяфа́гія, ‑і, ж.

Працэс растварэння бактэрый бактэрыяфагам.

бакуні́зм, ‑у, м.

Адна з плыней анархізму, звязаная з імем М.А. Бакуніна (60–70 гг. 19 ст.).

бакуні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік бакунізму.

бакшто́ў, ‑това, м.

Спец. Канат або трос, які выпускаецца з кармы для буксіравання суднаў, прывязвання спушчаных на ваду шлюпак.

[Гал.]

бакштэ́йн, ‑у, м.

Гатунак галандскага сыру.

[Ням. Backstein — цэгла.]