пярцо́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пярцоўкі, уласцівы ёй.
пярцо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перцу. Пярцовы пах. // Прыгатаваны з перцу, з перцам. Пярцовая гарэлка. Пярцовы пластыр.
пярцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.
Гарэлка, настоеная на перцы.
пярчы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Крупінка перцу.
пярша́к, першаку, м.
Разм. Тавар першага гатунку. // Першая самагонка з затору 2. [Стрыбульскі:] Толькі [ёсць] самагонка! Але добрая. Пяршак! Першы сорт! Мележ.
пярша́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Карова першага цялення; першацёлка.
пяршы́нства, ‑а, н.
Тое, што і першынство. Дэпо трымала пяршынства на дарозе. Расло дэпо, раслі перавозкі. Лынькоў.
пяршы́нстваваць, ‑вую, ‑вуеш, ‑вуе; незак.
Тое, што і першынстваваць.
пяршы́ць, ‑шыць; безас. незак.
Разм. Пра адчуванне раздражнення, козыту (у горле). Сіні тытунёвы дым лёгка плаваў пад столлю. Ад яго пяршыла ў горле, браў кашаль. Адамчык. Ад пылу.., ад гарачыні пяршыла ў горле. Лынькоў.
пяры́на 1, ‑ы, ж.
Вялікая насыпка, напоўненая пер’ем, на якой спяць або якой накрываюцца. Спаць на пярыне. Накрыцца пярынай. Перасыпаць пярыну. □ Аўгінка ўзбівае пярыны на двух высокіх кляновых ложках. Асіпенка.
пяры́на 2, ‑ы, ж.
Адно птушынае пяро. Вераб’іха націкавала сабе белую курыную пярыну і ўзяла яе ў дзюбку. Колас. Іншаму цяжэй пярыну падняць, чым .. [Пракопу] любое палена ці мяшок. Ермаловіч.