Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фане́мны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фанемы, фанем. Фанемны ўзровень.

фанендаско́п, ‑а, м.

Медыцынскі інструмент з рэзанатарам для выслухоўвання сэрца і лёгкіх. Прыкладаў [Смірын] да грудзей фанендаскоп, услухоўваўся ў хрыпы, нарэшце дыягнаставаў — грып. Алешка.

[Ад грэч. phōnē — гук, endon — унутры, skopeō — гляджу.]

фане́ра, ‑ы, ж.

1. Абліцовачны драўняны матэрыял у выглядзе тонкіх пласцін, які выкарыстоўваецца для абклейвання сталярных вырабаў, каб надаць ім прыгожы выгляд.

2. Матэрыял са склееных тонкіх пласцін дрэва з перакрыжаваным размяшчэннем валокнаў драўніны. Саша набраў хлебных крошак, ссыпаў іх на ліст фанеры і папрасіў маці: — Хачу на балкон, пакарміць верабейчыкаў. Даніленка.

[Ад ням. Furnier.]

фанерава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з фанераваннем. Фанеравальныя аперацыі.

фанерава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фанераваць.

фанерава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад фанераваць.

2. у знач. прым. Абліцаваны фанерай (у 1 знач.). Фанераваная шафа.

фанерава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да фанераваць.

фанерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Абліцоўваць фанерай (у 1 знач.). Фанераваць мэблю.

фане́рачны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выпускам фанерных вырабаў. Фанерачная піла. Фанерачная майстэрня.

фане́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Невялікі кавалак фанеры. Вось і домік сувязнога.. Два акны на вуліцу, у адным замест верхняй шыбы фанерка, як і тады, калі.. [Сяргей] быў тут у апошні раз... Шахавец.