барака́мерны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да баракамеры. Баракамерныя выпрабаванні.
бараметры́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Звязаны з атмасферным ціскам. Бараметрычныя вымярэнні.
бара́н 1, ‑а, м.
1. Самец авечкі.
2. Дзікая млекакормячая траваедная жывёліна сямейства пустарогіх з густой кучаравай шэрсцю, якая водзіцца ў высакагорнай мясцовасці. Горны баран. Снежны баран.
3. Тое, што і бакас. Баран увесь час крычыць над лугамі, лётаючы недзе вельмі высока. Лупсякоў.
4. Лаянк. Пра тупога, някемлівага чалавека. Другі баран — ні «бэ», ні «мя», А любіць гучнае імя. Крапіва.
•••
Уперціся як баран гл. уперціся.
Як баран на новыя вароты (глядзець) — глядзець на што‑н. разгублена, тупа, нічога не разумеючы.
Як баран у аптэцы (іран.) — пра чалавека, які нічога не разумее.
Як баран у біблію (глядзець) — глядзець, нічога не разумеючы.
бара́н 2, ‑а, м.
Двухручны рубанак для стругання дошак.
барана́, ‑ы; мн. бароны; ‑рон; ж.
Землеапрацоўчая прылада ў выглядзе рамы з вертыкальнымі зубамі або дыскамі, пры дапамозе якой разрыхляюць глебу. Крутаплечы, з пудовымі кулакамі, каваль Кастусь Махнач з ранку да вечара рамантаваў са сваімі памочнікамі плугі, бараны, перацягваў колы, акоўваў перадкі. Курто. Заблішчалі ў праменях сонца дыскавыя вароны і пайшлі рэзаць гэтыя доўгія палоскі. Сташэўскі.
баранавало́к, ‑а, м.
Абл. Тое, што і баранавальшчык. [Хлапчук] быў касцом і аратым, баранавалокам і пастухом. Бялевіч. — Будзеш між іх, баранавалокаў, за брыгадзіра, — сказаў.. [дзядзьку Свігачу] раніцай старшыня калгаса. Грамовіч.
баранава́льшчык, ‑а, м.
Той, хто барануе. Запыленыя з ног да выгараўшых валасоў баранавальшчыкі.. былі падобны да шахцёраў. Шамякін.
баранава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. баранаваць.
баранава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад баранаваць.
2. у знач. прым. Апрацаваны, разрыхлены бараною. Баранаванае поле.
баранава́цца, ‑нуецца; незак.
1. Паддавацца баранаванню. Дзірваністая глеба дрэнна барануецца.
2. Зал. да баранаваць (у 1 знач.).