Verbum

метрабу́давец, ‑даўца, м.

Будаўнік метрапалітэна.

метрабу́даўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Метрабуда.

метра́ж, ‑у, м.

1. Даўжыня, велічыня чаго‑н., выражаная ў метрах.

2. Плошча якога‑н. памяшкання ў квадратных метрах. Метраж кватэры.

[Фр. metrage.]

метралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метралогіі, звязаны з метралогіяй.

метрало́гія, ‑і, ж.

Навука аб сістэмах мер і вагі.

[Ад грэч. metron — мера і logos — вучэнне.]

метранамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метранома.

метрано́м, ‑а, м.

Прылада з маятнікам, якая адзначае кароткія прамежкі часу (выкарыстоўваецца звычайна для вызначэння дакладнага тэмпу выканання музычных твораў або фізічных практыкаванняў).

[Ад грэч. metron — мера і nomos — закон.]

метранпа́ж, ‑а, м.

Работнік друкарні, які вярстае набор. Метранпаж «Звязды» прынёс гранкі. Мехаў.

[Фр. metteur on pages — складальнік старонак.]

метрапалітэ́н, ‑а, м.

Гарадская электрычная чыгунка, звычайна падземная. У Мінску будуецца метрапалітэн.

[Фр. métropolitain — які ёсць у сталіцы, ад лац. і грэч. mētropolis — галоўны горад, сталіца.]

метрапо́лія, ‑і, ж.

1. Гіст. У Старажытнай Грэцыі — горад-дзяржава (поліс) у адносінах да заснаваных ім калоній на тэрыторыі іншых краін.

2. Капіталістычная краіна ў адносінах да калоній, якімі яна ўладае.

[Грэч. mētēr — маці і polis — горад.]