Verbum

буфо́нства, ‑а, м.

Штукарства, крыўлянне.

бу́фы, буф; адз. няма.

Пышныя і частыя зборкі ў верхняй частцы рукава. Лёдзя нават угаворвала маці надзець белае плацце, але тая не згадзілася і адзела сіні любімы касцюм — клёшную спадніцу з махрамі.. і кароткі пінжачок з буфамі і вузкім рукавом. Карпаў.

[Ад фр. bouffer — надзімацца, натапырвацца (пра матэрыю).]

бух, выкл.

1. Абазначэнне глухога адрывістага гуку пры ўдары, стрэле і пад. — Бух! — стрэліў князь. Колас. Рэйка не звініць. Атрымліваюцца нейкія глухія, невыразныя гукі: бух! бух! бух! Васілёнак.

2. у знач. вык. Разм. Ужываецца ў значэнні дзеяслова бухаць — бухнуць ​¹ і бухацца — бухнуцца. Не паспеў.. [Мікола] выехаць на дарогу — зноў бух ячмень з воза! Колас.

буха́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Адна штука печанага хлеба; булка, бохан. Хлопец, відаць, ішоў з магазіна, — у руках ён трымаў загорнутую ў газету буханку хлеба. Мележ.

бу́ханне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бухаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

бу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да бухнуцца.

бу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да бухнуць ​¹.

бухга́лтар, ‑а, м.

Спецыяліст па бухгалтарскай справе, які вядзе грашовую і камерцыйную справаздачнасць. [Жлукта:] Дык вы хочаце, каб я пайшоў да вас за бухгалтара? Крапіва.

бухга́лтарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да бухгалтар.

бухга́лтарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бухгалтэрыі, да бухгалтара. Бухгалтарскія курсы. Бухгалтарскі ўлік. Бухгалтарскія кнігі.