Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фармазо́н, ‑а, м.

Разм. уст. Тое, што і франкмасон. Фармазоны здаліся.. [Загорскаму] аж да немагчымасці нуднымі, — сядзяць сабе.., як шчуры, са сваімі цыркулямі ды малаткамі, адцягнулі сцены чорным аксамітам, адабралі ад свету яго фарбы. Караткевіч. // перан. Вальнадумец. // Ужываецца як лаянкавае слова. [Войцік:] — Яму давяраюць. Дзіўна толькі, як не раскусілі гэтага фармазона? Машара.

фармазо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да фармазон.

фармазо́нскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. уст. Які мае адносіны да фармазонства, фармазона. Баркаўчане веры не давалі, каб у Андрука фармазонскіх грошай не было. Даўней, кажуць, і праўда: некаторыя мелі такія грошы, што за іх можна што хочаш купляць: і тавар у цябе будзе і грошы назад вернуцца. Калюга.

фармазо́нства, ‑а, н.

Разм. уст. Тое, што і франкмасонства.

фармакагнасты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фармакагнозіі.

фармакагно́зія, ‑і, ж.

Навука аб рэчывах расліннага і жывёльнага паходжання, якія маюць лекавыя ўласцівасці і ўжываюцца ў медыцыне.

[Ад грэч. pharmakon — лякарства і gnōsis — веды.]

фармакалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фармакалогіі. Фармакалагічныя даследаванні.

фармакало́гія, ‑і, ж.

Навука аб уздзеянні лекавых рэчываў на арганізм.

[Ад грэч. pharmakon — лякарства і logos — вучэнне.]

фармакапе́я, ‑і, ж.

Спец. Афіцыйны звод правіл, якім кіруюцца фармацэўты пры падрыхтоўцы, праверцы, захоўванні, назначэнні лякарстваў і пералік лекавых рэчываў, якія павінны знаходзіцца ў аптэцы.

[Ад грэч. pharmakon — лякарства і poieō — раблю.]

фармакатэрапі́я, ‑і, ж.

Лячэнне лекавымі сродкамі.

[Ад грэч. pharmakon — лякарства і therapeia — лячэнне.]