Verbum

медава́рня, ‑і, ж.

Памяшканне, дзе вараць мёд (у 2 знач.).

медаву́ха, ‑і, ДМ ‑вусе, ж.

Разм. Хмельны напітак з мёду. Гаспадар наліваў у шклянку то самагонкі, моцнай, як агонь, то медавухі, то віна. Сабаленка.

медагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Медыцынскі агляд. Прайсці медагляд.

медаго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Машына для выдалення мёду з сотаў.

медае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Лясная паўднёвая птушка атрада вераб’іных, якая корміцца звычайна нектарам кветак.

медазбо́р, ‑у, м.

1. Збор пчоламі нектару з кветак. // Час такога збору.

2. Мёд, сабраны пчоламі. Магілёўшчына да вайны славілася сваімі высокімі медазборамі. «Звязда».

медалі́ст, ‑а, М ‑лісце, м.

1. Той, хто атрымаў медаль за выдатныя поспехі ў вучобе.

2. Конь, сабака і пад., якія атрымалі на выстаўцы медаль за пародзістасць або іншыя якасці.

медалі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да медаліст.

меда́ль, ‑я, м.

Знак пераважна ў выглядзе металічнага кружка з якім‑н. рэльефным адбіткам і надпісам для ўзнагароды за асаблівыя заслугі, баявыя і працоўныя подзвігі. Медаль «За адвагу». Медаль «За працоўную доблесць». □ Тры стужкі — адзнакі аб раненнях, ордэны і медалі на гімнасцёрцы самі сабой сведчылі аб .. шляху [Паходні] ў гады вайны. Хадкевіч. // Падобны знак, які выдаецца за выдатныя поспехі ў вучобе або пераможцам конкурсаў, спаборніцтваў. Залаты алімпійскі медаль. □ Уладзімір Ільіч ганарыўся залатым медалём, які ён атрымаў разам з атэстатам сталасці. Чарнышэвіч. // Падобны знак, выпушчаны ў памяць аб якой‑н. гістарычнай падзеі або ў гонар выдатнага дзеяча.

•••

Адваротны бок медаля гл. бок.

[Фр. médaille.]

медалье́р, ‑а, м.

Спецыяліст па вырабу форм для адліўкі і чаканні манет і медалёў.

[Фр. médailleur.]