Verbum

бадлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае звычку бадацца. Помню, быццам цяпер бачу, як маці доіць у хляве нашу бадлівую Красулю. Марціновіч.

бадмінтані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца бадмінтонам.

бадмінтані́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да бадмінтаніст.

бадмінто́н, ‑а, м.

1. Спартыўная гульня, у якой з дапамогай ракетак перакідваецца спецыяльны мячык (валан) цераз сетку.

2. Камплект рэчаў для такой гульні.

[Ад назвы горада.]

бадмінто́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бадмінтона. Бадмінтонная ракетка.

бадну́ць, ‑не; зак.

Аднакр. да бадаць.

бадня́к, ‑а, м.

Абл. Корч ад зваленага ў ваду дрэва. А перад хатай, на вуліцы, Зырка палаў смалісты бадняк, корч вялікай сасны, абкладзены дрывамі. Караткевіч.

бады́ліна, ‑ы, ж.

Сцябліна аднагадовай расліны. У высахлых бадылінах кіяшніку шастае зімовы халодны вецер. Навуменка.

бады́лле, ‑я, н.; зб.

Пруткія сцябліны пераважна аднагадовых раслін. Тытунёвае бадылле. □ Каля самай чыгункі спутаныя коні грызлі сухое бадылле леташніх траў. Грахоўскі.

бады́ль, ‑я, м.

Тое, што і бадыліна. Хлопец блукаў вачыма па агародзе Раманюкоў, дзе тлустая, чорная зямля, кукурузныя бадылі, маса лісцяў яблынь, вінаграду і гародніны сведчылі, што тут сабраны багаты ўраджай. Карпюк.