Verbum

фарва́тэр, ‑у, м.

Водны шлях для бяспечнага плавання суднаў, вызначаны сігнальнымі знакамі. Параходы ідуць вузкім фарватэрам, абмежаваным бакенамі. Лынькоў. // перан. Асноўная лінія, кірунак дзейнасці, творчасці і пад. [П. Броўка] з добрым эстэтычным густам наследуе традыцыю Маякоўскага, як і традыцыі іншых паэтаў, чыя творчасць знаходзіцца ў фарватэры савецкай паэзіі. Ярош.

[Гал. vaarwater ад varen — плаваць, рухацца і water — вада.]

фарва́тэрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарватэру. Фарватэрная глыбіня. Фарватэрны шлях.

фарды́зм, ‑у, м.

Капіталістычная сістэма арганізацыі працы, заснаваная на стандартызацыі, тыпізацыі і канвеерызацыі вытворчасці з мэтай максімальнай эксплуатацыі рабочых.

[Ад уласн. імя.]

фармава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для фармавання, фармоўкі. Фармавальная машына.

фармава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фармаваць.

фармава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад фармаваць.

фармава́цца, ‑муецца; незак.

1. Спец. Набываць якую‑н. форму ў працэсе апрацоўкі, штампоўкі або адліўкі.

2. Зал. да фармаваць.

фармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што.

Спец.

1. Апрацоўваючы, адліваючы, штампуючы, надаваць чаму‑н. адпаведную форму. Дзяўчаты і хлопцы фармуюць на новым таку саманную цэглу. Брыль. — Каб былі мадэлі — мы б усё адлілі. А то — хоць на свой нос фармуй. Чорны. // Абразаючы, надаваць (дрэву, кусту) пэўную форму.

2. Рабіць форму для адліўкі, ліцця чаго‑н.

фармавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Прыгодны для адліўкі вырабаў у формах (у 6 знач.). Фармавая гліна.

2. Зроблены ў форме (у 6 знач.). Толя з Міхасём таксама выбралі сабе па буханцы фармавога хлеба. Якімовіч.

фармазме́на, ‑ы, ж.

Спец. Змена формы чаго‑н. Фармазмена металу.