фанфаро́н, ‑а, м.
Разм. Самахвал, хвалько, выхваляка.
фанфаро́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.
Разм. Быць фанфаронам, хваліцца, выхваляцца.
фанфаро́нства, ‑а, н.
Разм. Паводзіны фанфарона, хвальба, выхвалянне.
фанфары́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Трубач, які выконвае фанфару (у 2 знач.). Восем фанфарыстаў, усе аднолькавыя, як браты-блізнюкі, стаяць шарэнгай з узнятымі трубамі... Ракітны.
фа́ра, ‑ы, ж.
Спецыяльны ліхтар з рэфлектарам на аўтамабілі, трактары і пад. для асвятлення шляху. Жаўтавата-белы сноп святла ад фары разразаў лёгкую шэрань ліпеньскай ночы, выхопліваў з яе прысады. Асіпенка.
[Фр. phare.]
фара́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Адзінка вымярэння электрычнай ёмістасці.
[Ад уласн. імя.]
фарадыза́цыя, ‑і, ж.
Спец. Прымяненне пераменнага току нізкай частаты ў лячэбных і дыягнастычных мэтах.
фарады́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фарады.
фарандо́ла, ‑ы. ж.
Старадаўні правансальскі народны танец.
[Фр. farandole.]
фарао́н, ‑а, м.
1. Старажытнаегіпецкі цар. Узняліся ўгару тэрыконы, Шмат вышэйшыя, чым піраміды, Збудаваныя пры фараонах. Аўрамчык.
2. Разм. Зневажальная клічка паліцэйскага. — Аднак жа ты малайчына, Баляр’ян! — сказаў пасля Андрэй Міхайлавіч. — ..Я тут рады не даў бы! Толькі падвёў бы гэтага хлапца да фараонаў і ўсё. Самуйлёнак.
3. Старадаўняя азартная гульня ў карты. [Загорскі:] — Вось бачыце, генерал, як можна звяртаць увагу на данос без подпісу... Дый наогул, што гаварыць аб гэтым... Давайце лепей у фараон перакінемся. Караткевіч.
[Грэч. pharaon.]