Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а е ё і л н о р с т у ф х ч ш ы э ю я ’

в д к л н р с т х ц ч ш ю я

пяя́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пяяць.

пяя́цца, пяецца; незак.

Абл. Спявацца. Песня і без свята пяецца — свята без песні не святкуецца. «Звязда».

пяя́ць, пяю, пяеш, пяе; пяём, пеяце; пр. пяяў, ‑яла; незак., што і без дап.

Абл. Спяваць, пець. Янка спыніўся і пачаў узірацца, каб убачыць птушачку, што так хораша пяяла песню вясне. С. Александровіч. Спаў Папас позна і прачнуўся тады, як за дзвярыма яго пакоя пачала пяяць дачка гаспадыні. Галавач.