Verbum

верба́льны, ‑ая, ‑ае.

Вусны.

•••

Вербальная нота гл. нота ​².

[Лац. verbalis.]

вербе́на, ‑ы, ж.

Травяністая ці кустовая расліна сямейства вербенавых.

вербе́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вербены.

2. у знач. наз. вербе́навыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца вербена і інш.

верблюдзяня́ і верблюдзянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня вярблюда.

ве́рбніца, ‑ы, ж.

Разм. Вербная нядзеля.

ве́рбны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: вербная нядзеля гл. нядзеля.

вербняко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вербняку. Вербняковы зараснік.

верды́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Пастанова, прыгавор (пераважна суда прысяжных).

[Ад лац. vere dictum — правільна сказанае.]

ве́рзці,

гл. вярзці.

ве́рзціся,

гл. вярзціся.