Verbum

мяльчэ́ць, ‑эе; незак.

Тое, што і мялець. Нам чамусьці шкада стала гэтага балотца: няхай бы яно тут усё лета блішч[а]ла пад сонцам! Праўда, карысці ад яго аніякай, бо яно мяльчэе і высыхае якраз тады, калі прыходзіць пара купацца, і мы бегаем за блізкі свет на рэчку, аж у другі калгас. Якімовіч.

мя́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які мне, апрацоўвае лён, каноплі. Мяльшчык ільну.

мя́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да мяльшчык.