Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

меладэкламава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што і без дап.

Дэкламаваць пад акампанемент музыкі.

меладэклама́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца меладэкламацыяй.

меладэклама́цыя, ‑і, ж.

Мастацкае чытанне ў суправаджэнні музыкі.

[Ад грэч. melos — песня, мелодыя і лац. declamatio — дэкламацыя.]

мелама́н, ‑а, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

мелама́нія, ‑і, ж.

Вялікае замілаванне да музыкі і спеваў.

[Ад грэч. melos — песня, мелодыя і mania — страсць.]

мелама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да меламан.

мелама́нскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы меламану.

меланезі́ец,

гл. меланезійцы.

меланезі́йка,

гл. меланезійцы.

меланезі́йцы, ‑аў; адз. меланезіец, ‑зійца, м.; меланезійка, ‑і, ДМ ‑зійцы; мн. меланезійкі, ‑зіек; ж.

Карэннае насельніцтва Меланезіі.