Verbum

мегафо́н, ‑а, м.

Рупар для ўзмацнення гуку.

[Ад грэч. mégas — вялікі і phōnē — гук.]

меге́ра, ‑ы, ж.

Злая, сварлівая жанчына.

[Ад імя адной з трох багінь кроўнай помсты ў грэчаскай міфалогіі.]

мегрэ́л,

гл. мегрэлы.

мегрэ́лка,

гл. мегрэлы.

мегрэ́лы, ‑аў; адз. мегрэл, ‑а, м.; мегрэлка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. мегрэлкі, ‑лак; ж.

Грузіны Заходняй Грузіі, якія складаюць асобную этнаграфічную групу; мінгрэлы.

мегрэ́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мегрэлаў належыць ім.

мед...

Першая састаўная частка складанаскарочаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «медыцынскі», напрыклад: медрабатнік, медсястра.

меда... (гл. мёда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «мёда»..., калі націск падае на першы склад другой часткі слова, напрыклад: медазбор, меданосны, медагонка.

медава́р, ‑а, м.

Той, хто займаецца мёдаварэннем.

медава́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мёдаварэння.