Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

віскатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і вісклівы. Карніцкі ў момант падхапіўся і закрычаў нейкім віскатлівым голасам: — Вольна, Мішка, вольна! Паслядовіч.

ві́скі, нескл., н.

Моцная гарэлка, якая вырабляецца ў Англіі і ЗША.

[Англ. whiskey.]

вісклі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць вісклівага.

вісклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Пранізлівы, з віскам. Вісклівы крык. □ [У Якава] у вушах — вісклівы Наташын смех, а ў душы — сумны голас Марыі Адамаўны. Кулакоўскі. // Які часта вішчыць. Клопатаў хапала ўсім: паспрабуй нанасіць вёдрамі вады, нарабіць і разнесці корм гэтым неспакойным, вісклівым жывёлінам... Місько.

ві́скнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да вішчаць. [Конь] злосна махнуў галавой, выскаліў зубы, тонка віскнуў. Васілевіч. Машына прабегла яшчэ метраў сто, віскнула тармазамі і стала. Мележ.

віско́за, ‑ы, ж.

Студзяністае клейкае цэлюлознае рэчыва, з якога вырабляецца штучны шоўк. // Вырабы з віскозы.

[Ад лац. viscosus — клейкі.]

віско́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да віскозы. Віскозны завод. Віскозная вытворчасць. // Зроблены з віскозы. Віскозная тканіна.

віску́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто многа вішчыць.

віску́ха, ‑і, ДМ ‑кусе, ж.

Жан. да віскун.

ві́скуцень, ‑кутня, м.

Абл. Вісклівы, пранізлівы вецер. Як можна сагрэцца ў такі віскуцень, як трымаць у руках зброю, як дыхаць? Кулакоўскі. [Віктар:] — Акалеў на гэтым віскутні. Здаецца, і кажушок цёплы, а прабірае. Лобан.