Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

відазме́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць відазменнага.

відазме́нны, ‑ая, ‑ае.

Здольны да відазмянення.

відазмяне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. відазмяняць — відазмяніць і стан паводле знач. дзеясл. відазмяняцца — відазмяніцца.

відазмяні́цца, ‑змянюся, ‑зменішся, ‑зменіцца; зак.

Набыць або страціць якія‑н. асаблівасці, прыкметы; перайначыцца.

відазмяні́ць, ‑змяню, ‑зменіш, ‑зменіць; зак., што.

Унесці якія‑н. змены ў што‑н.; перайначыць. Відазмяніць канструкцыю машыны.

відазмяня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да відазмяніцца.

2. Зал. да відазмяняць.

відазмяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да відазмяніць.

ві́дана,

У выразе: дзе (гэта) відана — пра што‑н. незвычайнае, якое выклікае здзіўленне або абурэнне. [Пракоп:] — Дзе гэта было відана, каб бядняцкі сын стаў гэтакім відным чалавекам. Сабаленка.

відары́с, ‑а, м.

Прадмет, знак, сімвал і пад., якія ўвасабляюць пэўную ідэю. Відарыс герба на сцягу.

відаўтварэ́нне, ‑я, н.

Працэс утварэння відаў раслін і жывёл. Тэорыя відаўтварэння.