Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

бахча́, ‑ы, ж.

Поле, на якім вырошчваюць кавуны, гарбузы, дыні. Сямёну Захаравічу ўспомнілася, як аднойчы ўпоцемку трапілі палкавыя машыны на бахчу: лопаліся кавуны, раўлі маторы, прабуксоўвалі колы... М. Стральцоў.

бахчаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па бахчаводству.

бахчаво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бахчаводства. Бахчаводная гаспадарка.

бахчаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне бахчавых культур як асобная галіна сельскай гаспадаркі.

бахчавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да бахчы. Бахчавыя культуры.