Verbum

барэлье́ф, ‑а, м.

Від скульптуры, выкананай на паверхні каменя, дрэва, металу і пад., якая выступае над паверхняй, утвараючы з ёю адно цэлае. На цокалі манумента — барэльеф з адлюстраваннем асобных эпізодаў гераічнай абароны крэпасці. «Звязда».

[Фр. bas-relief.]

барэлье́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да барэльефа; уласцівы барэльефу. Барэльефная скульптура.

барэ́ткі, ‑так; адз. барэтка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Разм. Жаночыя туфлі са шнуркамі або на гузіках; закрытыя туфлі.

барэ́тэр, ‑а, м.

Прыбор для падтрымання пастаянства сілы электрычнага току.

[Англ. barretter.]

барэ́ц, ‑рца, м.

Спартсмен, які займаецца класічнай або вольнай барацьбой.