Verbum

бальнеалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бальнеалогіі. Бальнеалагічны курорт.

бальнеало́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае хімічны састаў і лячэбнае ўздзеянне мінеральных вод і гразёй.

[Ад лац. balneum — лазня і грэч. logos — вучэнне.]

бальнеатэрапі́я, ‑і, ж.

Лячэнне мінеральнымі водамі і гразямі.

бальнеатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел санітарнай тэхнікі, прызначаны ствараць на аснове дадзеных бальнеалогіі неабходныя ўмовы для засцярогі мінеральных вод ад спусташэння і забруджання і выпрацоўваць метады найбольш эфектыўнага іх выкарыстання з лячэбна-прафілактычнай мэтай.

[Ад лац. balneum — лазня і слова тэхніка.]

бальнео́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне бальнеалогіі.

бальні́ца, ‑ы, ж.

Установа для стацыянарнага лячэння хворых. Раённая, абласная бальніца. Палажыць у бальніцу хворага. Ляжаць у бальніцы.

бальні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бальніцы; уласцівы бальніцы. Бальнічны рэжым. // Які належыць бальніцы. Бальнічны корпус.

•••

Бальнічны ліст гл. ліст.

ба́льны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да балю. Бальныя танцы. Бальнае плацце.

ба́льны ​², ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бала ​¹. Бальная сістэма ацэнкі ведаў.

бальшавізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Стаць (станавіцца) поўнасцю бальшавіцкім.

2. толькі незак. Зал. да бальшавізаваць.

бальшавізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Узмацніць (узмацняць) у кім‑, чым‑н. бальшавіцкі элемент; зрабіць каго‑н. бальшавіком.