Verbum

атычкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Абставіць, абазначыць вехамі, тычкамі што‑н. Атычкаваць участак зямлі.

атычко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. атычкоўваць — атычкаваць.

атычко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да атычкоўваць.

атычко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да атычкаваць.

аты́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: атычны дыялект гл. дыялект.

[Ад грэч. attikos.]

атэі́зм, ‑у, м.

Адмаўленне існавання бога, адмаўленне рэлігіі.

[Ад грэч. «a» — без- і theos — бог.]

атэі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік атэізму.

атэі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да атэіст.

атэісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да атэізму.

атэ́ль, ‑я, м.

Гасцініца. Для турыстаў пабудаваны шматлікія раскошныя і сціплыя атэлі, вілы, рэстараны, кафэ, купальні. Мележ.

[Фр. hôtel.]