Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фарысе́йства, ‑а, н.

1. Вучэнне фарысеяў.

2. Паводзіны фарысея (у 2 знач.), ханжаства, крывадушнасць.

фарэ́йтар, ‑а, м.

Кучар, які сядзіць на першым кані пры запрэжцы цугам.

[Ням. Vorreiter.]

фарэ́йтарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарэйтара; уласцівы фарэйтару. Фарэйтарскае сядло.

фарэ́левы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарэлі. Фарэлевая гаспадарка. Фарэлевая юшка.

фарэ́ль, ‑і, ж.

Тое, што і стронга. — Гэта ж фарэлі, мы з таткам лавілі такіх! — з захапленнем паказаў на іх Томі. Лынькоў. Увогуле ж афарбоўка фарэлі няўстойлівая і залежыць ад колеру дна і ступені празрыстасці вады ў вадаёме. Матрунёнак.

[Ням. Forelle.]

фарэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарэлі, звязаны з развядзеннем фарэлі. Фарэльная сажалка.