Verbum

фаршырава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да фаршыраваць.

фаршырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Начыняць фаршам. Фаршыраваць перац.

фаршыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. фаршыраваць.

фарынгаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Агляд глоткі і зева пры дапамозе спецыяльнага люстэрка.

[Ад грэч. pharynx — глотка і skopeō — гляджу.]

фарынгаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор для агляду глоткі і зева.

фарынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Вострае або хранічнае запаленне слізістай абалонкі глоткі.

[Ад грэч. pharynx — глотка.]

фарысе́й, ‑я, м.

1. У Старажытнай Іудзеі — член рэлігійна-палітычнай партыі, якая абараняла інтарэсы заможных і вызначалася фанатызмам і крывадушшам.

2. перан. Ханжа, крывадушнік. [Лабановіч пра сябе:] А ён... проста — манюка, хітрэц, фарысей, ашуканец,.. фальшываманетчык, бо выдае сябе не за тое, што ён ёсць... Колас.

[Ад стараж.-яўр. pārāš.]

фарысе́йка, ‑і, ДМ ‑сейцы; Р мн. ‑сеек; ж.

Жан. да фарысей (у 2 знач.).

фарысе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Быць фарысеем, крывадушнічаць.

фарысе́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фарысея (у 1 знач.).

2. Уласцівы фарысею (у 2 знач.); ханжаскі, крывадушны. Акопы заараў стальны парог, Прабітыя ў зямлі сатлелі каскі, Жалезныя крыжы, падковы, спражкі, Дзе фарысейскі надпіс: «З намі бог». Жычка.