фарцо́ўшчыца, ‑ы, ж.
Разм. Жан. да фарцоўшчык.
фарш, ‑у, м.
Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы. Свіны фарш. Гатаваць фарш для катлет. // Любая дробна нарэзаная начынка. Грыбны фарш. Маркоўны фарш.
[Фр. farce ад лац. farcio — начыняю.]
фа́ршавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фаршу. // Прыгатаваны з фаршу.
фаршла́г, ‑а, і ‑у, м.
Спец.
1. ‑у. Адзін або два хутка выкананыя перад асноўнай нотай гукі, якія служаць для меладычнага ўпрыгожання.
2. ‑а. Вяроўка для нацягвання пярэдняга паруса.
[Ням. Vorschlag.]
фаршма́к, ‑у, м.
Страва са здробненага селядца ці мяса, запечаных з бульбай, цыбуляй і інш. На закуску падаваўся фаршмак з пячонкі ментузоў са смажанай цыбуляй. // Разм. Сечаны селядзец.
[Ням. Vorschmack.]
фаршта́т, ‑а, М ‑таце, м.
Уст. Пасяленне, якое знаходзіцца па-за межамі горада або крэпасці; прадмесце. Склад стаяў на Бярэзінскім фарштаце, далёка ад людскіх вачэй. Грахоўскі.
[Ням. Vorstadt.]
фаршта́цкі, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае адносіны да фарштата. З суседкамі [цешча] перамывала хлопцавы кветачкі ў сямі водах. Ахалі і охалі фарштацкія гаварухі. Б. Стральцоў.
фарштэ́вень, ‑тэўня, м.
Насавая частка судна, якая з’яўляецца працягам кіля. З ходу, не спыняючы гарматы агонь, эсмінец фарштэўнем урэзаўся ў сярэдзіну левага борта, ударыў па адсеку [лодкі] з акумулятарнымі батарэямі. Хомчанка. Вунь .. [параход] абыходзіць бакен; белыя грабяні адлятаюць ад фарштэўня. Савіцкі.
[Гал. voorsteven.]
фаршырава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. фаршыраваць.
фаршырава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад фаршыраваць.
2. у знач. прым. Прыгатаваны пры дапамозе фаршыравання. Фаршыраваны карп.