Verbum

чый​¹, займ.

1. пытальны. Указвае на прыналежнасць каму-, чаму-н.

   • Чыя гэта хата?
   • Ч. гэта нож?

2. пытальны і адносны. З якой сям’і, з якога роду.

   • Ч. ты будзеш?

3. неазнач. Тое, што і чый-небудзь (разм.).

   • Не хадзі босы, абуй чые чаравікі.

4. адносны. Падпарадкоўвае даданыя азначальныя сказы.

   • Гэта быў чалавек, чыя хата стаяла на ўзлеску.

5. адносны. Падпарадкоўвае даданыя дапаўняльныя сказы.

6. адносны. Падпарадкоўвае даданыя дзейнікавыя сказы.

   • Няхай той, чыя гэта шапка, і забярэ яе.

чый​², ✂, м.

1. Высокі стэпавы кавыль, які расце ў Сярэдняй і Цэнтральнай Азіі.

   • Сцябло чыю.

2. Высушаныя сцёблы гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца для пляцення розных вырабаў, а таксама як сыравіна для папяровай і цэлюлознай вытворчасці.

чыйсьці, займ.

Які невядома каму належыць.

• Пачуўся ч. стук.
• Ляжала на стале чыясьці кніжка.

чый-небудзь, займ.

Які належыць каму-н., дакладна не вядомы каму.

чый-нічый, займ.

Які належыць сяму-таму.