Verbum

хор, ✂, м.

1. Група спевакоў, якія разам выконваюць вакальныя творы.

   • Х. хлопчыкаў.
   • Спяваць хорам (прысл.).

2. Музычная п’еса, прызначаная для выканання пеўчым калектывам.

3. Аркестр (уст.).

   • Х. трубачоў.

4. перан. Адначасовае гучанне мноства галасоў, гукаў.

   • Х. дзіцячых галасоў.
   • Птушыны х.

5. перан. Мноства аднолькавых выказванняў, меркаванняў.

   • Х. пахвал.
   • Прапанову падхапілі хорам (у знач. прысл.).

|| прым. харавы, ✂.

• Х. гурток.
• Харавыя песні.

хорам, ✂, м.

Вялікі дом, палац.

• Не дом, а х. пабудаваў.

|| прым. хорамны, ✂.

хораша, безас. у знач. вык.

1. Аб прыемных абставінах.

   • Як х. вакол.

2. Аб пачуцці ўнутранага задавальнення.

   • Х. на сэрцы.

хорда​¹, ✂, ж.

У матэматыцы: прамая, якая злучае дзве кропкі крывой (дугі, акружнасці).

хорда​², ✂, ж. (спец.).

Спінная струна — першасная шкілетная вось у вышэйшых жывёл і чалавека.

|| прым. хордавы, ✂.

хормайстар, ✂, м.

Кіраўнік хору, харавы дырыжор.

|| прым. хормайстарскі, ✂.

хоры, ✂.

Адкрытая галерэя або балкон у верхняй частцы параднай залы або царкоўнага будынка (першапачаткова для размяшчэння хору, музыкантаў).