Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

хол, , м.

Вялікае памяшканне ў грамадскіх будынках (у гасцініцах, тэатрах і пад.) для адпачынку, чакання.

холад, , м.

  1. адз. Нізкая тэмпература паветра.

    • Адчуваць х.
  2. Халоднае паветра, надвор’е з нізкай тэмпературай паветра.

    • Рана пачаліся халады.
  3. адз. Адчуванне дрыжыкаў (ад хваробы, страху і пад.).

    • Х. прабег па спіне.
  4. перан. Раўнадушныя, стрыманыя адносіны да каго-, чаго-н.

    • Ад яго слоў веяла холадам.

холада...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  • 1) які мае адносіны да холаду (у 1 знач.), напр. холадалюбівы, холадаўстойлівы;
  • 2) які мае адносіны да штучнага ахаладжэння чаго-н., да халадзільных установак, напр. холадазабеспячэнне, холадакамбінат.

холадна, у знач. вык.

  1. Пра халоднае надвор’е.

    • Раніцай х.
  2. Аб стане чалавека, які адчувае холад.

    • Мне х.