хор назоўнік | мужчынскі род

  1. Група спевакоў, якія разам выконваюць вакальныя творы.

    • Х. хлопчыкаў.
    • Спяваць хорам (прыслоўе).
  2. Музычная п’еса, прызначаная для выканання пеўчым калектывам.

  3. Аркестр (устарэлае).

    • Х. трубачоў.
  4. пераноснае значэнне: Адначасовае гучанне мноства галасоў, гукаў.

    • Х. дзіцячых галасоў.
    • Птушыны х.
  5. пераноснае значэнне: Мноства аднолькавых выказванняў, меркаванняў.

    • Х. пахвал.
    • Прапанову падхапілі хорам (у знач. прыслоўе:).

|| прыметнік: харавы.

  • Х. гурток.
  • Харавыя песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)