хор назоўнік | мужчынскі род
-
Група спевакоў, якія разам выконваюць вакальныя творы.
- Х. хлопчыкаў.
- Спяваць хорам (прыслоўе).
-
Музычная п’еса, прызначаная для выканання пеўчым калектывам.
-
Аркестр (устарэлае).
- Х. трубачоў.
-
пераноснае значэнне: Адначасовае гучанне мноства галасоў, гукаў.
- Х. дзіцячых галасоў.
- Птушыны х.
-
пераноснае значэнне: Мноства аднолькавых выказванняў, меркаванняў.
- Х. пахвал.
- Прапанову падхапілі хорам (у знач. прыслоўе:).
|| прыметнік: харавы.
- Х. гурток.
- Харавыя песні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)