Verbum

лёс​¹, ✂, м.

1. Ход жыццёвых падзей, якія складваюцца незалежна ад волі чалавека; збег акалічнасцей.

   • Л. паслаў шчасце.

2. Доля.

   • Шчаслівы л.
   • Жаночы л.

3. Развіццё чаго-н.; далейшае існаванне, будучыня.

   • Л. чалавецтва.

◊

• На волю лёсу (кніжн.) — без падтрымкі, без дапамогі звонку.

лёс​², ✂, (спец.).

Рыхлая горная парода светла-жоўтага колеру, на якой фарміруецца ўрадлівая глеба.

|| прым. лёсавы, ✂.

• Лёсавыя глебы.

лёсападобны, ✂.

Падобны па сваіх уласцівасцях і выгляду на лёс.

• Лёсападобныя суглінкі.

лёска, ✂, ж.

Прымацаваная да вудзільна валасяная (капронавая) нітка з рыбалоўным кручком.

|| прым. лёскавы, ✂.

лёстка, ✂, ж.

Кожная з папярочных планак у кузаве калёс.