Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоуыьэюя
гдкнстх

лён, ✂, м.

  1. Травяністая расліна, са сцяблоў якой атрымліваюць валакно, а з семя — алей.

    • Цвітуць ільны.

  2. Валакно, якое вырабляецца са сцёблаў гэтай расліны.

    • Прасці л.

|| памянш. ласк. лянок, -нку, м.

|| прым. ільняны, ✂ і льняны, ✂.

лёна...

Першая частка складаных слоў; тое, што і ільно..., напр. лёнаапрацоўчы, лёнаачышчальнік, лёнапрадзенне, лёнасушылка, лёнатраста.

лёнавыя, ✂.

Сямейства двухдольных раслін з валакністым сцяблом і алеістым насеннем.

лён-даўгунец, ✂, м.

Лён з доўгім валакном, яго сцябло да 125 см у вышыню, з малым разгалінаваннем, што надае высокую якасць валакну.

лён-кудраш, ✂, м.

Расліна з невысокім кусцістым сцяблом (31— 50 см), разводзіцца як багатая на алей культура.