Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лёд, , м.

Вада, якая замерзла і перайшла ў цвёрды стан.

  • Палярныя льды.

  • Біцца як рыба аб лёд (разм.) — жыць у бядзе, дарэмна дабіваючыся лепшага.

  • Лёд крануўся (разм.) — пра пачатак якога-н. дзеяння, руху.

|| памянш. лядок, .

|| прым. ледзяны, .

лёда...

Першая частка складаных слоў, якая пішацца, калі націск у другой частцы падае не на першы склад і ўжыв. са знач.:

  1. які мае адносіны да лёду, напр. лёдагенератар, лёдазасцярога, лёдазабеспячэнне, лёдаўтварэнне;
  2. які ўтрымлівае лёд, напр. лёдагрунтавы.