Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоуыьэюя
гжкнпстч

лыч, ✂, м.

  1. Выцягнутая пярэдняя частка галавы ў некаторых жывёл.

    • Свіны л.

  2. Тое, што і твар (у 1 знач.; груб.).

|| памянш. лычык, ✂.

лычка, ✂, н.

  1. гл. лыка.

  2. пераважна Вузкія папярочныя нашыўкі на пагонах.

    • Яфрэйтарскія лычкі.