Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лысаваты, .

З невялікай лысінай, не поўнасцю лысы.

|| наз. лысаватасць, .

лысець, ; незак.

Паступова станавіцца лысым.

|| зак. аблысець, , злысець, і палысець, .

|| наз. аблысенне, і палысенне, .

лысіна, , ж.

  1. Месца на галаве, дзе вылезлі і не растуць валасы.

  2. Белая пляма на лбе некаторых жывёл.

    • Цяля з лысінай.
  3. перан. Пра ўчастак чаго-н., пазбаўлены расліннасці, покрыва (разм.).

|| памянш. лысінка, .

лысы, .

Які мае лысіну, з лысінай.

  • Лысая галава.
  • Лысае цяля.
  • Л. курган (перан. пазбаўлены расліннасці).

  • І не лыс Габрусь (разм.) — а яму хоць бы што, нішто не дзейнічае на каго-н.

  • Чорта лысага (разм.) — абазначае поўнае адмаўленне чаго-н.