Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дняваліць, ; незак. (разм.).

Выконваць абавязкі днявальнага.

днявальны, , м.

Радавы салдат сутачнага нарада, які дапамагае дзяжурнаму для падтрымання парадку ў падраздзяленні і нагляду за маёмасцю.

  • Выкананне абавязкаў днявальнага.

дняваць, ; незак. (разм.).

Праводзіш дзень дзе-н. у сувязі з чым-н.

  • Разведка днявала ў вёсцы.

  • Дняваць і начаваць (дзе-н., у каго-н.; разм.) — праводзіць увесь час там, дзе прыемна.