Verbum

дойлідства, ✂, н.

Мастацтва і майстэрства будавання прыгожых будынкаў.

• Старажытнае беларускае д.
• Велічны замак у Міры — выдатны помнік беларускага дойлідства 16 стагоддзя.

|| прым. дойлідскі, ✂.

дойна, ✂, ж.

Народная лірычная песня румын і малдаван.

• Над Днястром плыла малдаўская д.

дойны, ✂.

Які доіцца, дае малако.

• Д. статак.
• Дойная карова.

|| наз. дойнасць, ✂.

док, ✂, м.

Партовае збудаванне для рамонту суднаў.

• Плывучы д.

|| прым. докавы, ✂.

доказ, ✂, м.

1. Довад або факт, які служыць падставай для пэўнага сцвярджэння.

   • Неабвержны д.

2. Сістэма лагічных вывадаў, на падставе якіх выводзіцца новае палажэнне.

   • Тэорыя мае некалькі доказаў.

○

• Рэчавы доказ — прадмет, які мае дачыненне да злачынства і спрыяе раскрыццю яго.

доказны, ✂.

Пераканальны, які змяшчае відавочны доказ.

• Д. прыклад.
• Доказная аргументацыя.

|| наз. доказнасць, ✂.

докер, ✂, м.

Партовы рабочы.

• Забастоўка англійскіх докераў.

|| прым. докерскі, ✂.

доктар, ✂, м.

1. Тое, што і ўрач, лекар (разм.).

2. чаго. Вышэйшая вучоная ступень, а таксама асоба, якой прысуджана гэта ступень.

   • Д. фізіка-матэматычных навук.

|| прым. доктарскі, ✂.

• Доктарская дысертацыя.

дол, ✂, м.

1. Ніз, зямля.

   • Апусціцца на д.

2. Яма, адкрытая магіла для пахавання (разм.).

   • Капаць д.

|| прым. дольны, ✂.

долам, прысл.

Нізам.

• Хадзіць д.