Verbum

бра́вы, ✂.

Мужны з выгляду; удалы, малайцаваты.

• Б. мужчына.

|| наз. бравасць, ✂.

бравэ́рка, ✂, ж.

Армяк, іншы раз падшыты аўчынамі.

бра́га, ✂, ж.

1. Рошчына з соладу, мукі і бульбы, з якой гоняць спірт, гарэлку.

2. Адыходы пасля такой перагонкі ў выглядзе асадку.

3. Пітво дамашняга вырабу з хмелем і цукрам. Не столькі той брагі, колькі звягі (прымаўка).

|| памянш. бражка, ✂.

|| прым. бражны, ✂.

браджэ́нне, ✂, н.

1. Працэс распаду арганічных рэчываў пад уплывам мікраарганізмаў.

2. перан. Хваляванне, узбуджэнне.

   • Б. сярод рабочых.

брадзі́льны, ✂.

Які мае адносіны да браджэння (у 1 знач.).

• Б. чан.

брадзі́ць​¹, ✂; незак.

1. Хадзіць у розных кірунках; блукаць.

   • Цэлы дзень брадзіў па лесе.

2. Пракладваць брод (у 2 знач.).

3. Пра сонца: то хавацца за хмары, то зноў ярка свяціць.

брадзі́ць​², ✂; незак.

Знаходзіцца ў стане браджэння (у 1 знач.).

• Сок бродзіць.

брадзя́га, ✂, м.; ✂, ж..

Тое, што і валацуга.

брадні́к, ✂, м.

Рыбалоўная сетка для лоўлі рыбы на мелкаводных месцах.

• Лавіць рыбу брадніком.

бра́згат, ✂, м.

Гук, які ўтвараецца пры ўдары металічных прадметаў адзін аб другі або аб што-н. цвёрдае.

• Нарабіць бразгату.