брадзі́ць​1, ✂; незак.

  1. Хадзіць у розных кірунках; блукаць.

    • Цэлы дзень брадзіў па лесе.

  2. Пракладваць брод (у 2 знач.).

  3. Пра сонца: то хавацца за хмары, то зноў ярка свяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)