Verbum

цвердавэнджаны, ✂, (спец.).

Цвёрды ў выніку працяглага вэнджання (пра кілбасы).

цвердазём, ✂, м.

Цвёрдая, не рыхлая глеба.

|| прым. цвердазёмны, ✂.

цвердакрылыя, ✂.

Атрад насякомых; жукі.

цвердалобы, ✂ (разм. іран.).

Вельмі ўпарты; тугі на розум, тупы.

|| наз. цвердалобасць, ✂.

цвердзь, ✂, ж.

1. Цвёрдасць (разм.).

2. Цвёрдая аснова, апора чаго-н. (уст.).

   • Зямная ц. (суша).

цвет, ✂, м.

1. зб. Кветкі на раслінах і дрэвах у перыяд цвіцення.

   • Цвету было многа на яблыні, а яблыкаў няма.
   • Ліпавы ц. лечыць прастуду.

2. Час цвіцення.

   • Здарылася гэта, калі вішні былі ў цвеце.

3. перан. Лепшая, перадавая частка чаго-н.

   • Ц. моладзі.

4. перан. Росквіт сіл, гады маладосці.

   • Памёр у цвеце сіл.

5. Кветка (абл.).

цветабой, ✂, м. (разм.).

Час дружнага цвіцення раслін.

• Майскі ц.

цвёрда...

Першая частка слоў са знач.:

• 1) цвёрды (у 2 знач.), з цвёрдым (у 2 знач.), напр. цвёрдаліставы, цвёрдалускаватыя, цвёрданасенны, цвёрдападнябенны;
• 2) цвёрды (у 4 знач.), напр. цвёрдафіксаваны;
• 3) з тупым (у 3 і 4 знач.). напр. цвёрдагаловы.

цвёрдакаменны, ✂.

1. Вельмі цвёрды.

   • Цвёрдакаменная парода.

2. перан. Непахісны, стойкі.

   • Ц. характар.

цвёрданасенны, ✂.

Пра насенне злакавых раслін: які мае цвёрдую абалонку, не прапускае паветра і доўга набухае ў вадзе.