цвердзь назоўнік | жаночы род

  1. Цвёрдасць (размоўнае).

  2. Цвёрдая аснова, апора чаго-н. (устарэлае).

    • Зямная ц. (суша).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)