цвердзь, ✂, ж.

  1. Цвёрдасць (разм.).

  2. Цвёрдая аснова, апора чаго-н. (уст.).

    • Зямная ц. (суша).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)